در زمان غیبت کبری چگونه می توان نامه ای نوشت تا به دست امام زمان (علیه السلام) برسد؟ آیا راهی هست یا تمام تشرفات و نوشته ها در زمان غیبت صغری بوده است؟
از غیبت صغری، امکان ارتباط حضوری، فراهم نبود و فقط از طریق واسطه (نائبان خاص) و یا مکاتبه از طریق نواب اربعه، ارتباط امکان پذیر بود.
از زمان غیبت کبری، همین مقدار ارتباط نیز فراهم نبود و شیعیان و بطور کلی همه انسان ها، از توفیق ارتباط با حضرت حجت (علیه السلام) محروم شدند.
البته توقیعاتی (متن نوشته هایی که منتسب به حضرت است و یا ایشان آن را تایید کرده اند) از حضرت در زمان بعد از غیبت صغری، مطرح شده است مثل دو توقیع معروف امام زمان (علیه السلام) به شیخ مفید(ره)» که تقریبا هشتاد سال پس از غیبت صغری است؛ گرچه این توقیعات از نظر سندی و نقل روایی (سلسله راویان و اتصال به معصوم) مرسل و ضعیف است ولی ادله و قرائنی وجود دارد که مورد استناد علماء و بزرگان است.
مطلب دیگر؛ در زمان غیبت کبری، برخی از انسان های والا مقام، توفیق تشرف به محضر امام زمان (علیه السلام) و یا خادمان آن حضرت، برایشان فراهم می شود؛ ولی این تشرف، خیلی به ندرت و در شرائط خاصی است، در ثانی هیچ امکان و اختیاری برای انسان ها نیست و همه چیز آن (زمان و مکان شرفیابی و.) یکطرفه و خارج از اختیار و اطلاع انسان است.
لازم به ذکر است، ادعای چنین ارتباطی، قابل اثبات نیست و نمی توان آن را از مدعی پذیرفت؛ الا افراد خاصی که از اعتبار و وثاقت خاصی برخوردار باشند که علی القاعده، ایشان نیز معمولا چنین تشرفاتی را عیان نمی کنند.
منبع :
سایت پرسمان قرآن
درباره این سایت